- Amies
Uil
‘Wat naar binnen kan, kan zeker ook weer naar buiten,’ zegt hij terwijl hij met stralende ogen een haas naar binnen werkt. ‘Hij lag hier al! Zomaar! Dit moet mijn geluksdag zijn!’ Ik schud mijn hoofd ‘Je zou niet moeten eten wat je zelf niet kunt vangen.’ Een dag later kom ik terug en zie hoe het steenuiltje op de grond voor zijn wilg ligt. Dood. Zijn ogen opengesperd, kleiner dan zijn buik, maar groter dan zijn keelgat.