Amies
- 1 minuten om te lezen

Teken van boven

‘Ik – laat – niet – los!’ ‘Dat zullen we nog wel eens zien!’ Tussen duim en wijsvinger pak ik het ronde lijfje en trek zo hard ik kan. Pluk! Twee kaakjes blijven achter in mijn arm. Draaien, ik had moeten draaien. ‘Hihi,’ hoor ik van onder m’n nagel. ‘Hoe lang denk jij nu eigenlijk nog te leven?’ vraag ik terwijl ik mijn duim voor mijn neus houd. Het lachen verstomt. Een maand of drie later zit ik bij de huisarts met een rode kring op mijn arm. ‘Hihi’ klinkt het in m’n hoofd.

Recente blogposts

Alles weergeven

Stipje

‘Ben jij zomaar een stipje?’ Helder blauw hangt het daar in de lucht. Ik loop er omheen. Boven, onder, van opzij, het lijkt van alle kanten op een stipje. Ik druk mijn vinger er zachtjes tegenaan. Het

Net even anders

‘Hé, wij zijn hetzelfde, wat grappig.’ ‘Nou, nee hoor. Kijk zie je dit tentakeltje? Dat is net even anders.’ Trots zwiept hij het op en neer. ‘Hé, jullie zijn hetzelfde, wat leuk.’ ‘Nee, wij zijn niet

Zoet slapen

Ik wandel het tuinpad op en zie naast de tegels een rijtje kruisjes staan, gemaakt van takjes en een touwtje. Eén, twee, drie, …, twaalf kruisjes. Elk bij een bergje aarde. Twaalf? Ik blijf verwonderd