[ Andries Wijnker/ amimotion ]

van alle duizend pootjes die hij ooit bezat moest hij net dat ene voelen dat hij niet meer had

Sprinkhaan wilde kukelen en iedereen zou het horen dus zat hij op het dak te wachten tot de dag zou gloren balanceren op de nok dat viel ...

vandaag ving ik een visje en heb hem in een kom gedaan maar na een paar minuutjes is het beestje dood gegaan vaarwel mijn vriend, het ga ...

je vliegt, je vliegt te dicht bij dat spotje je vliegt in de fik dag motje

geen stille tocht niet eens een kistje ik spoel je door en ik mis je

toen jij nog kon lopen hield ik je in een bakje maar nu ben je dood zomaar een takje

van zijn acht voetjes verkocht hij er vier nu wandelen ze samen de spin en de pier

als de zon de lucht rood kleurt ’s avonds aan het strand lopen spin en octopus hand in hand in hand in hand…

je ligt op de grond een ster in de ruit nooit zal ik meer horen hoe mooi of jij fluit

een wijs man zei eens: ‘spreken is liegen’ maar niemand geloofde wat hij zei de man dacht dat hij begrepen werd hij zweeg en hij was blij

op het anker woont een zeepok maar van reizen houdt hij niet het is dat ‘ie altijd thuis is dat hij zoveel van de wereld ziet